کشف آثار تاریخی در کاوش های محوطه 14 سد چشمیر ادامه دارد

کاوش های محوطه 14 سد چشمیر سرانجام منجر به کشف گوشواره مفرغی شکسته و سازه‌های حرارتی در این منطقه شد.

رضا حیدری، سرپرست هیات باستان‌شناسی در این خصوص اظهار کرد:

محوطه شماره 14 در فاصله 4 کیلومتری سد چمشیر، طی بررسی‌های باستان‌شناختی در سال 1395 مورد شناسایی قرار گرفت و در نهایت به عنوان یکی از 30 محوطه شاخص منطقه چمشیر در استان کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شد.

وی در ادامه تصریح کرد:

با توجه به احداث سد در منطقه و آبگیری آن، با هدف خواناسازی فضای معماری و مطالعه یافته‌های فرهنگی این محوطه، با مجوز پژوهشکده باستان‌شناسی برنامه کاوش نجات‌بخشی محوطه 14 آغاز و بعد از بررسی سطحی محوطه، 4 ترانشه باستان‌شناسی به ابعاد ۷×۱۵، ۹×۱۵ و ۹×۱۰ و ۷×۱۱ متر ایجاد شد تا تمام فضای معماری محوطه را پوشش دهد.

وی در ادامه به وجود سازه‌های سنگی با پلان راست‌گوشه و استقرار اقوام کوچ‌رو اشاره کرد و افزود:

مصالح به‌کاررفته در ساخت فضاها شامل لاشه‌سنگ و قلوه‌سنگ همراه با ملات گل است.

حیدری در ادامه خاطرنشان کرد:

به دلیل شیب محوطه و به‌منظور تسطیح آن، فرایند کف‌سازی بعد از ایجاد فضای معماری و با توجه به نیازها انجام شده و با توجه به پلان به‌دست آمده به نظر می‌رسد که این محوطه دارای حیاط مرکزی و اتاق‌هایی در اطراف آن است که سنگ‌های دیوار به مرور زمان به درون و بیرون فضاها سقوط کرده و توده‌هایی از آوار را تشکیل داده‌اند.

سرپرست هیات باستان‌شناسی در ادامه گفت:

از طرفی شواهدی از وجود آوار سقف در فضاهای معماری مشاهده نشده و برآوردهای اولیه حجم آوار قلوه سنگی نشان می‌دهد ارتفاع دیوارها در این محوطه کمتر از 100 سانتیمتر بوده است و به احتمال این سازه‌ها دارای سقف‌هایی سبک از جنس چوب یا چادر بوده باشند.

وی در ادامه سخنان خود درباره کاوش های محوطه 14 سد چشمیر افزود:

از جمله مهم‌ترین یافته‌های محوطه 14 سد چشمیر باید به قطعات سفال‌های شکسته، بخشی از یک گوشواره مفرغی شکسته، یک سپیدمهره، شیشه، نخ و قطعات فلزی (جنس آهن) اشاره کرد. از دیگر یافته‌های کاوش، قطعات چوب و زغالی است که به‌عنوان نمونه‌های آزمایشگاهی، برای مطالعات و پژوهش‌های آتی برداشت شده است.

او در پایان به استفاده از سازه‌های حرارتی برای امور روزانه و گرم کردن فضای داخلی اشاره کرد و یادآور شد:

از دیگر نکات قابل توجه که در کاوش های محوطه 14 سد چشمیر مشخص شد، وجود سازه‌های حرارتی در بخش‌های داخلی است که در برخی بخش‌ها ثبت و مستند شده‌اند و نشان از به‌کارگیری آتش به‌منظور امور روزانه و گرم کردن فضای داخلی است.