روایت ضرغامی از طرح لغو یک طرفه رویداد با 50 کشور
وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در حاشیه جلسه هیات دولت از طرح لغو یک طرفه رویداد با 50 کشور خبر داد و در ادامه به تشریح این طرح پرداخت.
سید عزتالله ضرغامی امروز پنجم بهمنماه سال 1401 در این خصوص اظهار کرد:
لغو یکطرفه روادید از لحاظ پروتکلهای دیپلماتیک و سیاسی مشکلاتی دارد اما من به عنوان مسئول گردشگری کشور، این را مسئله نمیدانم.
وی ادامه داد:
طرحی را در دست بررسی داریم که روادید 50 کشور را بهصورت یکطرفه لغو کنیم.
ضرغامی همچنین یادآور شد:
ما کشورهای دنیا را به پنج گروه تقسیم کردیم و معتقدیم باید یک اتحاد جمعی برای لغو روادید با تعداد زیادی از کشورها شکل بگیرد.
وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در ادامه سخنان خود درباره طرح لغو یک طرفه رویداد با 50 کشور افزود:
برخی معتقدند لغو یکطرفه روادید مشکلاتی را به لحاظ پروتکلهای دیپلماتیک و سیاسی دارد اما من به عنوان مسئول گردشگری کشور این را مشکل نمیدانم و نظر وزارت گردشگری بر لغو روادید است.
ضرغامی با اشاره به مسائل خاص کشور در ماههای گذشته خاطرنشان کرد:
طرح لغو روادید با برخی کشورها، با توجه به مسائل خاص کشور در ماههای گذشته و موضوعاتی مانند اینترنت یا مسائل جاسوسی که موجب مشکلاتی در جذب گردشگر شده و همچنین لزوم برخی سختگیریها ارئه شده است.
او در ادامه به حاشیههای ایجاد شده درباره تاجهای سلطنتی که در موزه نگهداری میشوند اشاره کرد و افزود:
افراد وابسته به رژیم پهلوی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تا آنجا که میتوانستند اموال ملت ایران را بردند و در مورد این دو تاج فضاسازی ایجاد شد که بعداً معلوم شد در کنار تاجهای دیگر هستند.
ضرغامی ادامه داد:
اینگونه وسایل مثل تاجها هویت ملی ما در سطح جهانی هستند و آنها نمیتوانستند خیلی روی آن معامله کنند و بعد هم دیگر نیازی به اینها نداشتند؛ چون به اندازه کافی ثروت ملی را به یغما برده بودند.
وزیر میراث فرهنگی و گردشگری افزود:
در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی یکی از اقدامات خوبی که انجام شد، این بود که کارکنان متعهد بانک مرکزی یک افشاگری کردند و یک لیست چند صفحهای را منتشر کردند که رژیم پهلوی چه پولها و ارزهایی را از کشور خارج کرده بودند؛ رقمهای بسیار درشتی بود که آنها برده بودند و آن اعلامیه کمر رژیم پهلوی را شکست.
او در پایان خاطرنشان کرد:
امروز نمونه دیگری از بلاهت آنها را مشاهده میکنیم؛ درحالیکه کسی آنها را تحویل نمیگیرد و به آنها توجهی ندارد، آنها به یکدیگر وکالت میدهند و خیالشان راحت است که چه اتفاقی میافتد.