شناسنامه دار غارهای «قره ناز» و «چپر» مراغه
رییس اداره محیط زیست مراغه از شناسنامه دار غارهای «قره ناز» و «چپر» مراغه خبر داد.
«غلامرضا زارع» روز یکشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا افزود:
در این جلسه نمایندگان وزارتخانههای نیرو، میراث فرهنگی، علوم و تحقیقات، سازمان نقشهبرداری و زمینشناسی، نماینده اتحادیه و نماینده غارنوردان و کوهنوردان و معاونت محیط طبیعی حضور داشتند و سه غار مراغه شامل «هامپوئیل»، «چپر» و «قرهناز» بررسی شد.
«زارع» اضافه کرد:
بر اساس مصوبههای این جلسه، غار «چپر» به دلیل ساختار شکننده و ضخامت کم سنگهای سقف غار، زیباییهای درون آن و فعالیت معادن اطراف، به عنوان غار درجه 2 با رده حفاظتی بالا معرفی شد تا تنها برای مقصد گردشگری به کار گرفته شود و شناسنامهدار شد.
وی ادامه داد:
غار «قرهناز» نیز به علت منابع آبی و حساسیت حفاظتی آن به عنوان غار درجه یک شناسنامهدار شد و از هرگونه مداخله در آن باید جلوگیری شود و هرگونه فعالیت در داخل و محدوده آن ممنوع اعلام شد.
رییس اداره محیط زیست مراغه با بیان اینکه غار «هامپوئیل» وسیع و ناشناخته است، گفت:
این غار به تحقیق و ترسیم نقشه وسعت آن جهت بررسی و تهیه گزارش تکمیلی و هماهنگیهای لازم با ارگانهای مربوطه نیاز دارد و شناسنامهدار کردن آن به جلسه بعد موکول شد.
«زارع» این را هم بیان کرد که در راستای ترسیم نقشه گسترش هر سه غار مقرر شد از توان تمامی ارگانها استفاده شود و مسئولان شهرستانی نیز شرایط لازم را فراهم کنند.
به گزارش ایرنا مراغه دارای چهار غار شامل «هامپوئیل»، «چپر»، «قرهناز» و «چبنلو» بوده که مشهورترین و مرموزترین آنها «هامپوئیل» است.
این غار که بر اثر تغییرات زمینشناسی و آب و هوایی بیش از 200 میلیون سال گذشته ایجاد شده بود، جزو ظرفیتهای مغفول گردشگری مراغه محسوب میشود.
دهانه این غار در ارتفاع قرار دارد و تالار ورودی آن وسیع است؛ غاری که با چهار چاه عمیق برای غارنوردان از جذابیت ویژه برخوردار بوده و طبقه زیرین آن رودخانه مجاور متصل است.
غار طبقاتی «چپر» مراغه دارای 2 دهانه و ورودی تنگ، چهار چاه عمیق و جذاب برای غارنوردان بوده و طبقه زیرین همکف آن هم به رودخانه مجاور متصل است.
اطراف غار زیستگاه حیواناتی چون گرگ، روباه، شغال، گراز، کبک و خرگوش است و گیاهان دارویی و خوراکی نیز در محدوده غار رویش دارد.
غار قرهناز مراغه هم پایین دست معدن و در معرض دخل و تصرف قرار دارد و ایجاد راههای دسترسی در سقف غار برای اهالی و حفاریهای اطراف آن جزو تهدیدهای این اثر طبیعی است.
دهانه غار با مردقچای همارتفاع بوده و بر همین اساس با آب شده است و منبع تامین آبهای زیرزمینی به شمار میرود.